BÝZ ÜÇ KÝÞÝYDÝK

Biz üç kiþiydik:
Bedirhan, Nazlýcan ve ben.
Üç aðýz.. üç deli yürek.. üç yeminli fiþek!
Adýmýz belâ diye yazýlmýþtý daðlara, taþlara
Boynumuzda aðýr vebal,
Koynumuzda çapraz tüfek!

El tetikte, kulak kiriþte,
Ve sýrtýmýz topraða emanet...
Baldýran acýsýyla ovarak üþüyen ellerimizi
Yýldýz yorgan altýnda birbirimize sarýlýrdýk..
Deniz çok uzaktaydý
Ve dokunuyordu yalnýzlýk...

Gece, ýrmak boylarýnda uzak çakal sesleri,
Yüzümüze, ekmeðimize,
Türkümüze çarpar geçerdi.
Göðsüne kekik sürerdi Nazlýcan,
Tüterdi buram-buram.
Gizlice ona bakardýk, yüreðimiz göçerdi...

Belki bir çoban kavalýnda yitirdik Nazlýcan'ý
Ateþ böcekleriyle bir oldu,
Kýrpýþarak tükendi...
Bir narin kelebek ölüsü býrakýp tam ortamýza
Kurþun gibi, mayýn gibi,
Tutuþarak tükendi...

Oy, Nazlýcan... vahþi bayýrlarýn maralý...
Oy, Nazlýcan... saçlarý fýrtýnayla taralý...
Sen de böyle gider miydin yýldýzlar ülkesine?
Oy, Nazlýcan oy... can evinden yaralý...

AÐIT:
Serin yayla çiçeði, oy Nazlýcan..
Deli-dolu heyecan, oy Nazlýcan..
Göðsümde bir sevda kelebeði,
Ölüme sunduðum can, oy Nazlýcan..

Artýk, yenilmiþ ordular kadar
Eziktik, sahipsizdik..
Geçip gittik, parka ve yürek paramparça!.
Gerisi ölüm duygusu,
Gerisi saðýr sessizlik..
Geçip gittik, Nazlýcan boþluðu aramýzda..

Bedirhan'ý bir gedikte sýrtýndan vurdular,
Yarýp çýkmýþken nice büyük ablukalarý..
Omuzdan kayan bir tüfek gibi usulca,
Titredi ve iki yana düþtü kollarý..

Ölüm bir ýsýrgan otu gibi
Sarmýþtý her yanýný...
Devrilmiþ bir aðaçtý, ay ýþýðýnda gövdesi..
Uzanýp, bir damla yaþ ile
Dokundum kirpiklerine..
Göðsümü çatlatýrken nabzýnýn tükenmiþ sesi..

Sanki bir þakaydý bu!.. birazdan uyanacaktý,
Birazdan ateþi karýþtýrýp bir cýgara saracaktý...
Oysa ölüm, sadýk kalmýþtý randevusuna, ah...
O da Nazlýcan gibi,
Bir daha olmayacaktý!..

Hey, Bedirhan.. katran gecelerin heyulasý!..
Hey, Bedirhan.. kancýk pusularýn belâsý!.
Sen de böyle bitecek adam mýydýn, konuþsana,
Hey, Bedirhan hey.. mezarý kartal yuvasý!..

AÐIT:
Mor daðlarýn kaçaðý, hey Bedirhan!.
Mavi gözleri þahan, hey Bedirhan!.
Zulamda bir suskun gece býçaðý,
Beyaz gömleðimde kan, hey Bedirhan!.

Biz üç kiþiydik.. üç intihar çiçeði..
Bedirhan, Nazlýcan,
Ve ben: Suphi!...

Yazar : Yusuf Hayaloðlu