ÝMKANSIZ TESADÜFLER
-Cahit Sýtký Tarancý'ya-
Þimdi çýkýverecek karþýma arkadaþým,
Mektebe gitmek için geçtiðimiz þu yoldan.
Babam tok sesiyle birden çaðýracak: "Ziya!"
Kalbimde eski sevinç, dallarda eski bahar.
Gözlerimi kapatýp: "Bil?" diyecek birisi.
Bir mahþer ortasýnda þaþýrýp kalacaðým.
Ve girecek koluma bir melek gibi karým.
Saracak etrafýmý doðmamýþ çocuklarým..
Yazar : ZÝYA OSMAN SABA