Bireysel emeklilik sistemi, tasarruf imkânı bulunan kitleleri daha rahat bir emeklilik dönemi için birikimde bulunmaya teşvik ederek, tasarrufları katılımcının talepleri ve risk/getiri özellikleri doğrultusunda değerlendiren bir tasarruf mekanizmasıdır.

Mevcut kamu sosyal güvenlik sistemlerinin yerini alan değil tamamlayıcıdır.
Bireysel emeklilik sistemi bir sigorta değil, tasarruf mekanizmasıdır.

Emeklilik gelirini; ödenecek katkı payı tutarı, sistemde kalınacak süre ve bu süre içinde bireysel emeklilik hesabındaki fonların getirileri belirleyecektir. Uzun vadeli bir yatırım söz konusu olduğundan elde edilecek emeklilik geliri, değişen ekonomik şartlara göre farklılık gösterecektir. Bu nedenle süre sonunda oluşacak birikim değeri kesin olarak söylenemez.

Bireysel emeklilik sisteminde emeklilik şirketi tarafından katılımcılardan tahsil edilebilecek kesintiler “Giriş Aidatı” (En fazla Aylık Asgari Ücret), “Yönetim Gideri” (Belirlenen Katkı Payının en fazla %8'i) ve “Fon İşletim Gideri” (emeklilik yatırım fonunun net varlık değeri üzerinden günlük en fazla %0,01) olarak belirlenmiş ve her üç kesintinin miktarına da sınırlama getirilmiştir.

Bireysel emeklilik sistemine katılan herkesin varlıkları ayrı bir emeklilik hesabında izlenmektedir. Katılımcıların katkı payları, bu paylarla alınan fon adetleri, hesapta kalan bakiye tutarlar, gerek emeklilik şirketi, gerek kamu otoriteleri, gerekse katılımcı tarafından istendiği an öğrenilebilmektedir.

Emeklilik varlıkları saklama kuruluşunun (Takasbank) güvencesi altındadır. Bireysel emeklilik sistemindeki emeklilik yatırım fonlarının portföyündeki varlıklar, saklayıcı kuruluş nezdinde muhafaza edilmektedir.
Emekli olabilmek için 10 yıl sistemde kalmak(emeklilik sözleşmesini imzalamasından itibaren en az 10 sene süreyle düzenli olarak katkı paylarını ödemiş olmasıdır) ve 56 yaşını doldurmak yeterlidir. Katılımcılar emekli olmadan da birikimlerini alma hakkına sahip olmakla beraber, bu durumda vergi oranı daha yüksek olacaktır.