I.PERDE
ÇANAKKALE GEÇÝLMEZ
Üsteðmen Zahit’in mektubu yansýtýlýr..
(Çanakkale müziði çalýnýr,sahneye sunucu girer)
Sunucu: Çanakkale Þehitlerine þiirini okur.
Þu Boðaz Harbi Nedir? Var mý ki dünyada eþi?
En kesif ordularýn yükleniyor dördü beþi,
-Tepeden yol bularak geçmek için Marmara’ya
Kaç donanmayla sarýlmýþ ufacýk bir karaya,
Ne hayasýzca tahaþþüd ki ufuklar kapalý!
Nerde-gösterdiði vahþetle “bu: bir Avrupalý”
Dedirir-yýrtýcý, his yoksulu, sýrtlan kümesi
Varsa gelmiþ, açýlýp mahbesi, yahut kafesi!
Eski Dünya, Yeni Dünya bütün akvam-ý beþer
Kaynýyor kum gibi, Mahþer mi, hakikat mahþer.
Yedi iklimi cihanýn duruyor karþýnda,
Osrtralya’yla beraber bakýyorsun ; Kanada!
Çehreler baþka, lisanlar, deriler rengarenk.
Sade bir hadise var ortada : Vahþetler denk.
Kimi Hindu, kimi Yamyam, kimi bilmem ne bela...
Hani tauna da zuldür bu rezil istila...
Ah o yirminci asýr yok mu, o mahluk-i asil,
Ne kadar gözdesi mevcut ise hakkiyle sefil,
Kustu Mehmetçiðin aylarca durup karþýsýna;
Döktü karnýndaki esrarý hayasýzcasýna,
Maske yýrtýlmasa hala bize affetti o yüz ...
Medeniyet denilen kahbe, hakikat yüzsüz.
Sonra mel’undaki tahribe müvekkel esbab,
Öyle müthiþ ki: Eder her biri bir mülkü harab.
Öteden saikalar parçalýyor afaký;
Beriden zelzeleler kaldýrýyor a’maký;
Bomba þimþekleri beyninden inip her siperin;
Sönüyor göðsünün üstünde o aslan neferin.
Yerin altýnda cehennem gibi binlerce laðam,
Atýlan her laðýmýn yaktýðý: Yüzlerce adam.
Ölüm indirmede gökler, ölü püskürtme de yer
O ne müthiþ tipidir: Savrulur enkaaz-ý beþer...
Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak,
Boþanýr sýrtlara, vadilere, saðnak saðnak.
Saçýyor zýrha bürünmüþ de namerd eller,
Yýldýrým yaylýmý tufanlar, alevden seller.
Veriyor yangýný, durmuþ da açýk sinelere,
Sürü hALÝnde gezerken sayýsýz tayyare.
Top tüfekten daha sýk, gülle yaðan mermiler...
Kahraman orduyu seyret ki bu tehdide güler!
Ne çelik tabyalar ister, ne siner hasmýndan;
Alýnýr kal’a mý göðsündeki kat kat iman?
Hangi kuvvet onu, haþa, edecek kahrýna ram?
Çünkü te’sis-i ilahi o metin istihkam.
Sarýlýr, indirilir mevki’-i müstahkemler,
Beþerin azmini tevkif edemez sun’-i beþer;
Bir göðüslerse Huda’nýn edebi serhaddi;
“O benim sun’-i bediim, onu çiðnetme” dedi.
Asým’ýn nesli... diyordum ya... nesilmiþ gerçek:
Ýþte çiðnetmedi namusunu, çiðnetmeyecek.
Þuheda gövdesi, bir baksana, daðlar, taþlar...
O, rukü olmasa, dünyaya eðilmez baþlar,
Sunucudan sonra slayt girer þiiri tamamlar…
1.SAHNE (ÝNGÝLÝZ GENERALÝN ODASI)
(Sahnede bir masa,üzerinde kalemlik,harita,þarap þiþesi bardak,duvarda Ýngiliz bayraðý,General sarhoþtur……)
Amiral:Hasta adam Osmanli(kahkaha atar) son kez çýrpin baklim.Senin boðaz benim elden gidecek.Sana ölümcül darbeyi ben vuracak ,ben. Yasain Haçlý ordusu.Yasasin Büyük Ýngiliz sömürgeleriiii.Osmanliii ben gelene kadar kaçmayasýn.Kýçýna tekmeyi basacak Ýngiliz potinleri..(Kahkaha atar) Frenk , Frenç, Frenç seni sersem nerdesiiiin ..(kapý birden açýlýr postasý içeri girer,Hemilton birden dengesini kaybeder korkarak sandalyeden düþer. sarhoþtur. Korktuðu için utanýr,asker koþarak kolundan tutar. ama o sinirlenerek iter..
Frenç:Korktunuz mu amiralim , þey efendim özür dilerim¬?
Hemilton: Çekil sersem ,ben kendim kalkarým,(kalkmaya çalýþýrken bir daha düþer,asker güler)Sen kime gülmek yapýyor.Bir Ýngiliz asla korkmaz(bu sýrada asker masadaki þiþeyi düþürür.Çýkan sesten general o kadar korkar ki kendisini askerin kucaðýna atar.)Býrak beniii.Hay bin istavroz,Yüce Ýsa yüreðimi azýma getireceksin.
Frenç:Amiralim duydum ki bu Türklerin tokadý bir Ýngiliz atýnýn tekmesi gibi uzatýyormuþ yiyeni.Hem askerleri güllenin üstüne atýlmak için aralarýnda münakaþa ediyorlarmýþ.Hele onlar ölüme çikolata gibi bi þey diyorlar serbet miymiþ ne,tatlý biþey yani . Amiralim korkarým ki bunlar bizim yaþamak istediðimiz kadar ölmeyi arzuluyorlar.Türkler….
Hemilton:Kes sesini sersem.Bana Osmanlýyý övor.Göreceksin bak yýkacaðýz o geçilmez dedikleri Çanakkaleyi baþlarýna.Boðaza gömeceðiz hilali,Anatolia da Haç yükselecek.Çan sesleri çýnlatacak Türklerin kulaðini..Ýsimlerini dahi deðiþtireceðiz.adlarýný unutacaklar,bogazlarda Ýngiliz bayraði….ah pek yakýnda ,pek.
Frenç:Amiralim çok büyüksün(þýmararak elini omzuna atar)Bütün ülke sizi konuþacak.(ýstavroz çýkarýr.)Tanrý korusun sizi yüce amiralim..isa aþkýna ..
Hemilton:Bekle bizi Kostantinepol,bekle Çanakkale,beþ çayine orda biz.Ama misafir deðil bu sefer ev sahibi olarak.
Frenç:Ne güzel konuþuyor siz amirALÝm.Ýngiltere Fransa Rusya hepbirden vuracak Osmanlýya.Osmanlý neye uðradý þaþýracak.ZavALÝlar.
Hemilton:Bu birleþik güce karþý,kimse duramaz,kimse…Türkleri haritadan sileceðiz.Avrupa medeniyetimizin bekasý,Türklerin imhasýna baðlýdýr.
Frenç:Boðazlarý kaç günde geçeriz dersiniz ekselans.
Hemilton:Kara kuvvetlerini de kullanýrsak üç günde biter Osmanli.Tarih son kez yazacak Türk adýný.Bu seferi kazanmak ,haçlýlarýn namus borcu.Ön Asya’da haçýn yüzü gülmeli artýk.Gülmeli….
Frenç:Yalnýz amirALÝm kýzmazsanýz biþey diyecek bu sadik kulunuz.
Hemilton:Aðzýnda geveleme,de hadi.Bu gün hiçbir sey keyfimi bozamaz.Yüce Ýsa bizden yana.
Frenç:Önceden duymusum Osmanlida bir ata söz var ,onlar ne deor, ýýýýýmm.Hah! :’’Eceli gelmiþ it ,cami duvarina pisletir.’’
Hemilton:Ne yapar ne yapar.
Frenç:Cami duvarýna pisletir.
Hemilton:Kim?
Frenç:Eceli gelmiþ it amiralim.
(Koþarak sahneden çýkarlar.)
DEVAMI VAR