Erzurum Kongresi (23 Temmuz - 7 Aðustos)
Anadolu'da milli mücadele birliðinin kurulmasýnýn ikinci adýmý Erzurum Kongresi ile atýldý. Amasya Genelgesi'nden sonra Ýstanbul ve askerlikle iliþkisi kesilen Mustafa Kemal'e, baþta Kazým Karabekir olmak üzere Anadolu'daki komutan ve mülki amirlerin büyük bir çoðunluðu verdikleri desteði sürdürmeye devam ettiler. Amasya Genelgesi'nde yer aldýðý gibi, Mustafa Kemal bu dönemde milli bir kongre toplayarak, milli mücadele ile ilgili tüm faaliyetleri birleþtirmeyi planlýyordu. Kazým Karabekir, milli bir kongreden önce Doðu illeri için bölgesel bir kongre toplanmasýnýn faydalý olacaðý görüþündeydi. Mustafa Kemal, bölgesel bir kongreye karþý olmasýna raðmen, Kazým Karabekir ve Doðu Anadolu Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti'nin ýsrarlarý karþýsýnda bir kongre toplanmasýný ve kongreye katýlmayý kabul etti. Kongre, 10 Temmuz'da toplanmasý kararlaþtýrýlmýþ olmasýna raðmen, 23 Temmuz'da bir okul salonunda 54 delege ile çalýþmalarýna baþladý. Mustafa Kemal'in davetli olarak katýldýðý bu kongreye asil üye olabilmesi için, Erzurum delegesi Cevat Dursunoðlu istifa ederek, kendi yerine Mustafa Kemal'in seçilmesini saðladý. Ýlk gün, Mustafa Kemal kongre baþkanlýðýna seçildi. Milli bir hal alan kongrede, genel deðerlendirmeler yapýldý ve doðu illerinin durumu görüþüldü. Milli mücadelenin temelleri açýsýndan önemli kararlar alýndý. Erzurum Kongresi'ne katýlanlar, 17 çiftçi ve tüccar, 5 emekli subay, 4 emekli memur, 5 öðretmen, 4 gazeteci, 5 hukukçu, 2 mühendis, 1 doktor, 6 din adamý, 3 eski milletvekili, 1 general ve 1 eski bakan olmak üzere 54 delegeden oluþmuþtu.
Alýnan Kararlar
1. Milli sýnýrlar içinde vatan bölünmez bir bütündür; parçalanamaz.
2. Her türlü yabancý iþgal ve müdahalesine karþý millet top yekün kendisini savunacak ve direnecektir.
3. Vataný korumayý ve istiklali elde etmeyi Ýstanbul Hükümeti saðlayamadýðý takdirde, bu gayeyi gerçekleþtirmek için geçici bir hükümet kurulacaktýr. Bu hükümet üyeleri milli kongrece seçilecektir. Kongre toplanmamýþsa, bu seçimi Temsil Heyeti yapacaktýr.
4. Kuva-yý Milliyeyi tek kuvvet tanýmak ve milli iradeyi hakim kýlmak temel esastýr.
5. Hýristiyan azýnlýklara siyasi hakimiyet ve sosyal dengemizi bozacak ayrýcalýklar verilemez.
6. Manda ve himaye kabul edilemez.
7. Milli Meclisin derhal toplanmasýný ve hükümet iþlerinin Meclis tarafýndan kontrol edilmesini saðlamak için çalýþýlacaktýr.
8. Milli irade padiþahý ve halifeyi kurtaracaktýr.
Konu zerisz tarafýndan (24.Mart.2007 Saat 11:49 ) deðiþtirilmiþtir.
Yapabildiklerim Yapabiliceklerimin Yarýsý Bile Deðil