1. Banu Alkan
2. Cem Yilmaz
3. Ece Erken
4. Gülben Errgn
5.Hülya Avþar
6.Tarkan
1. Banu Alkan
2. Cem Yilmaz
3. Ece Erken
4. Gülben Errgn
5.Hülya Avþar
6.Tarkan
Türk ünlü karikatürlerinden daha çok emek harcanarak yapýlmýþlar.Saðolun.
ronaldinho'nun kendisi zaten karikatür. adamýn karikatürünü niye zahmetlenip yapmýþlar fotoðrafýný koysadýnýz yeterdi
Karikatür, herhangi bir insanýn, fikrin veya bir olayýn resimlendirilerek gülünç þekilde anlatýlmasý. Bir insanýn veya bir olayýn ayrýntýlarýna girmeksizin, kýsa, düþündürücü ve özlü bir fikir vermek veya genellikle güldürmek için bazý özelliklerinin göze çarpýcý bir þekilde resimlendirilmesi. Karikatür, bir resim sanatýdýr. Bu resimleri çizenlere karikatürcü veya karikatürist denir.
Karikatür, özelliði itibarýyla tanýnan, bilinen orijinalinden farklýdýr. Karikatür, konu olan bir kiþinin veya bir olayýn dikkati çekici özelliklerini ortaya koyar. Çoðu zaman kiþinin bazý özelliklerinin abartýlmasýný konu eden karikatür, o kiþiyi hicvetmek, küçültmek ve onunla alay etmek vasýtasý olarak da kullanýlmaktadýr. Alay etmek, insanlarýn birbirlerini hafife almasý, rencide etmesi, onu küçük ve gülünç duruma düþürmesi demektir. Bu hususta Avrupalý filozofBergson Ýnsanlar, yalnýz insanlarý veya insanlarla ilgili olaylarý gülünçleþtirmeyi düþünmüþlerdir. demiþtir.
Çok eski devirlerden beri karikatürün yapýldýðý bilinmektedir. Pompei ve Herculanýn kazýlarýnda, duvar ve vazolarda çeþitli karikatür örneklerine rastlanmýþtýr. Esas karikatür sanatý, Rönesans devrinde baþlamýþtýr. Fakat Champfleury, eskiden yapýlan resimleri karikatürden saymamaktadýr. Resme konu olan kiþilerin özellikleri aydýnlatýlmadýðý için karikatür sayýlmaz. Bunlara bürlesk denir.
Taþ, tuðla, vazo ve duvar gibi yerlere yapýlan karikatür, baský makinesi bulunup da kitaplar ve gazeteler yayýnlanmaya baþlayýnca daha da geliþti.
18. yüzyýlda yaþamýþ Ýspanyol ressamý Goya, siyasi karikatürleriyle ün yaptý. Ayný çaðda yaþamýþ Ýngiliz ressamý William Hogarth'da eserlerinde bu özelliðe çok yer verdi.
Gazeteciliðe karikatürü ilk defa Fransýz ressamý Charles Philipon getirdi. Hatta 1831'de Paris'te La Caricature Gazetesini kurdu. Ondan sonra Ýngilizler ve Almanlar da karikatürü gazetecilikte kullanmaya baþladý. Ýngiltere'deki ünlü siyasi mizah dergisi Punch bu çýðýrýn kýsa zamanda geliþmesine yol açtý.
Karikatür, kendine özgü sadeliði ve didaktik (öðretici) tarafý sebebiyle herkes tarafýndan benimsendi. Karikatürde insanlarý veya tipleri hicivli olarak canlandýrma þekli ilk olarak 16. yüzyýlda olmuþtur. Mesela, Agostino Carracci ve Giovanni Bernini tarafýndan ele alýnmýþtýr. 16. yüzyýlýn tanýnmýþ karikatürlerinden birisi, küçük bir el arabasýnda midesini taþýyan ve bir yandan da kusan bir oburu tasvir eden Alman karikatürüdür.
Siyasi konularý gaye edinen karikatürler, 18. yüzyýlda çoðaldý. Luterciliðin ortaya çýkýþý Ýngiltere'de Hannover HanedanýylaJakobitler arasýnda meydana gelen olaylarý anlatan çizgiler önemli siyasi karikatürler arasýnda sayýlmaktadýr. Son zamanlarda milletlerarasý karikatürcüler arasýnda Fransa'da Sempe,Ronald Searle, Guérin ve Effel; Ýngiltere'de Sir David Low; Almanya'da da P. Simmel bilinmektedir. Þair ve edipliklerinin yanýnda Victor Hugo ile Alfred de Musset birer karikatürcüydüler.
Türkiye'de ilk karikatür; Teodor Kasap'ýn 1870'te çýkardýðý Diyojen Dergisi'nde görüldü. Bilinen ilk Türk karikatürcüsü Ali Fuat Bey'dir.Sultan Abdülhamit döneminde kesintiye uðrayan mizah dergiciliðinde Ýkinci Meþrutiyet'in ilanýyla birlikte bir patlama olur.Bu dönemin en önemli karikatürcüsü Cem'dir. Damgasýný vurduðu Kalem ve çýkardýðý Cem dergilerinde batý anlayýþýna uygun olarak Osmanlý Devletini ve idarecilerini hicvetmiþtir.Bu dönemde birbiri ardýna çýkan Karagöz, Geveze, Dalkavuk, Davul gibi dergilerde siyasi karikatürün ilk örnekleri verilmiþtir. Kurtuluþ Savaþý'na karþý Aydede'de Rýfký ve Kurtuluþ Savaþý yanlýsý Güleryüz'de Sedat Simavi de dönemin önemli imzalarýdýr. Cumhuriyet döneminin karikatürcü simgeleri olarak Cemal Nadir ve Ramiz Gökçe'yi görürüz. Bu iki karikatürcü, çizdikleri sosyal aðýrlýklý karikatürlerle Türkiye'de bu sanatýn geniþ kitleler tarafýndan benimsenip sevilmesini saðlamýþlardýr.Ayný dönemin çizerleri olarak Münif Fehim, Sedat Nuri, Þevki Çankaya, Necmi Rýza Ayça, Orhan Ural, Sururi Gümen, Salih Erimez,Ýhap Hulusi adlarý da anýlmaya deðerdir... 1940'larýn sonlarýna doðru çýkmaya baþlayan Marko Paþa dergisinde Mim Uykusuz toplumcu gerçekçi karikatürün baþyapýtlarýný vermiþtir. Ayný dönemde Ratip Tahir de CHP çizgisinde kalem oynatarak politik karikatürlerin baþarýlý örnekleriyle okuyucuyu buluþturmuþtur. Daha sonraki döneme damgasýný vuran 1950 kuþaðý karikatürcüleri ise batýdaki deðiþime paralel olarak karikatürde kara mizaha kayan ve yazýsýz olmaya özen gösteren bir anlayýþla eserler verdiler...Eflatun Nuri,Semih Balcýoðlu, Turhan Selçuk, Nehar Tüblek, Ferruh Doðan,Ali Ulvi, Güngör Kabakçýoðlu, Tonguç Yaþar, Yalçýn Çetin, Altan Erbulak,Bedri Koraman, Mýstýk, Cafer Zorlu gibi karikatürcüler bu dönemde ve daha sonra önemli yapýtlara imzalarýný atmýþlardýr. Ayný karikatürcü kuþaðýnýn en genç üyesi Oðuz Aral, 1972'de yayýnlamaya baþladýðý Gýrgýr dergisiyle, 1960'lar boyunca düþüþ gösteren mizah dergiciliðine büyük bir ivme kazandýrmýþ ve 1970'lerin sonunda 300 bin, 80'lerde 500 binin üzeri tirajlarý yakalamýþtýr.Hayatýn her alanýný kucaklamaya çalýþan Gýrgýr karikatürcüleri arasýnda Ýlban Ertem, Nuri Kurtcebe, Ýrfan Sayar, Hasan Kaçan, Behiç Pek, Latif Demirci, Necdet Þen, Engin Ergönültaþ, Mehmet Çaðçað, Tuncay Akgün,Ergün Gündüz, Zafer Temoçin,Birol Bayram, Metin Üstündað sayýlabilir.Ayný dönemde Tan Oral,Sami Caner, Atilla Kanbir, Emre Senan, Kemal Gökhan, Behiç Ak , Musa Kart, Salih Memecan gibi karikatürcüler de daha farklý tarzlarda gazete ve sergi karikatürleri çizmiþlerdir...90'lý yýllarýn sonlarýna doðru yeni karikatür anlayýþlarý filizlenmeye baþlamýþ ve undergraund tarzda yaklaþýmlar öne çýkmaya baþlamýþtýr.Bu son dönemin önde gelen adlarý arasýnda Selçuk Erdem, Erdil Yaþaroðlu, Bahadýr Baruter, Bülent Üstün sayýlabilir...
Þu anda 1 kullanýcý bu konuyu görüntülüyor. (0 kayýtlý ve 1 misafir)